«Στοίχημα να μαζευτούμε πιο πολλοί Έλληνες από τον πληθυσμό της γης» (στα γκρουπ του facebook)

δεν μπορούσα να σηκώσω το τηλέφωνο που χτυπούσε και η αγαπημένη μου σειρά είχε ήδη αρχίσει στην τηλεόραση, αλλά η συζήτηση είχε πάρει φωτιά στο group στο οποίο είχα με πάθος γίνει μέλος λίγο νωρίτερα και έπρεπε να κάνω ανανέωση συνεχώς στην σελίδα για να εμφανίζονται τα νέα σχόλια των χρηστών. Ήταν πολιτικό το θέμα της συζήτησης και για μια στιγμή αναρωτήθηκα αν οι εικονικές μάχες που έδινα είχαν μια δόση γελοιότητας όταν ο χώρος που τις φιλοξενούσε, φιλοξενούσε ακόμα δεκάδες χιλιάδες φωτογραφιών των υπόλοιπων χρηστών (αρκετές με φόντο τα πλακάκια του μπάνιου-αλλά η σημειολογία των εικόνων του διαδικτυακού πολυεργαλείου δεν είναι της παρούσης), αφιερώσεις τραγουδιών, βουβές επιδοκιμασίες στις δηλώσεις των φίλων και δεκάδες συμφωνητικά διαδικτυακής φιλίας που εμφανίζονταν ως εύσημα στην προσωπική σελίδα του καθενός.
Άσκοπη ή ουσιαστική, τα γκρουπς δίνουν στην επικοινωνία μια ακόμα διάσταση αλλά ακόμα περισσότερο,ενδεχομένως μαρτυρούν και άλλα: την πραγματική ταυτότητα ενός χρήστη, τις τάσεις μιας κοινωνίας, τον τρόπο σκέψης ενός ολόκληρου λαού;

«Αυτοπραγμάτωση και Ευτυχία»

Οι ανάγκες μιας κοινωνίας μπορούν ευκόλως να γίνουν αντιληπτές μέσα από τα προιόντα που καταναλώνει. Υπάρχουν δεκάδες group που διαφημίζουν χώρους διασκέδασης, εστιατόρια, εκδόσεις καινούριων βιβλίων, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και πάρτυ. Η διαφήμιση είναι μία ακόμα πτυχή του facebook, αλλά η ταύτιση των χρηστών με αυτά τα προιόντα αποκαλύπτει και πτυχές του χαρακτήρα. Από την άλλη, αντικατοπτρίζει και μια πραγματικότητα: οι χιλιάδες οπαδοί του group του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών ή του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά, πείθουν ότι μέσα σε ένα χώρο που βρίθει από ρατσιστικές σελίδες και επιθέσεις, υπάρχει και ένας οργανωμένος διαδικτυακά αντίλογος.

«ΓΙΟΥΧΟΥ το δικό μας group έχει πιο πολλούς καθυστερημένους από το Τούρκικο» Miltos Tereres

Ως απάντηση στα ευφάνταστα group με τίτλους όπως, «η απάντησή μας στην Τουρική σελίδα που έχει 50.000 μέλη, εμείς 100.00» και «η απάντησή μας στην αλβανική σελίδα που μας μισούν! Είναι15.000 εμείς 100.000» βρίσκονται αρκετά άλλα, λιγότερο δημοφιλή αλλά σίγουρα με περισσότερο χιούμορ, όπως «η απάντησή μας στην Τζαμαικανή σελίδα! Αυτοί 5 εμείς 5.000.000.000! έλεος!» και το «η απάντησή μας στην τουρκική και στην ελληνική ιστοσελίδα: Παπούα-Νέα Γουινέα ρε!». Ένα από τα αυτά, είναι και το group του Mήλτου Τερερέ, με σαφή διάθεση διακωμώδησης της εμπάθειας που για κάποιο λόγο συνεχίζει να έχει τόσους πολλούς οπαδούς: είναι πολλές οι χρήσεις ενος group που απαντάει σε άλλα, οπως η συσπείρωση ατόμων που διαφωνούν με κάτι ήδη υπάρχον. Ή αν ένα group εχει μια πρόταση εσφαλμένη ή παραθέτει ψευδή στοιχεία, το group που δημιουργείται σαν αντίλογος, έρχεται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Υπάρχει επίσης η ανάγκη να ακουστεί η αντίθετη άποψη. Ή απλως η ανάγκη σάτιρας. Στόχος δεν ήταν να γίνει το group κέντρο ανταλλαγής αποψεων, αλλα όχι οτι δεν ήταν στο μυαλό μου. Ειναι παρελκόμενο αυτό των γκρουπ. Ούτε στόχος ήταν να ακουστεί η ανίιθετη άποψη, γιατί υπήρχαν ήδη δυο group - απάντηση τα οποία αφενός δεν με κάλυπταν, αφετέρου τα εβλεπα ως πολυ light. Σκοπός ήταν να γίνει ένα group που να απαντάει με προσβλητικό τρόπο. Πάντως δεν κατάφερα να τσαντίσω την απέναντι μεριά.

Είναι όμως ένα στατιστικό επιχείρημα για την κοινωνία το γεγονός ότι η έχθρα για τους Τούρκους, όπως εκφράζεται στο facebook συσπειρώνει χιλιάδες χρήστες; η δημοφιλία ενός group δεν είναι ενδεικτική της υφιστάμενης κοινωνικής τάσης, όχι όμως οτι δεν υπάρχει και μια αναλγία ως ένα μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα αυτό με την Τουρκία το οποίο μάζεψε πάρα πολύ κόσμο για τα δεδομένα του facebook, δεν έχει να κάνει με μια αντιτουρκική υστερία στην Ελλάδα, δεν εχει προηγηθεί δηλαδή κάποιο επεισόδιο με την Τουρκία πρόσφατο που να δικαιολογεί τέτοιες αντιδράσεις. Από την άλλη τριπλασιάστηκαν τα group ενάντια στην αστυνομία μετά την δολοφονία του Αλέξη. To ότι αν κάποιος κάνει join σε κάποιο group αποτελεί στοιχείο ταυτότητας, ισχύει αλλά εν μέρη. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία αυτών που μπαίνουν σε τέτοια group το κάνουν γιατί τους αρέσει το όνομα του group ή η ιδέα του γκρουπ και δεν κάθονται να δουν το περιεχόμενο. Ωστόσο, ένα άλλο κομμάτι κάνει join και δηλώνει συνειδητά το γιατί το κάνει αυτό.
Υπάρχει τελικά πολιτική συνείδηση πίσω από ένα group; Ναι γιατί δεν νομίζω οτι υπάρχει στείρα διακωμώδηση. Η σάτιρα, απο την εποχή του Αριστοφάνη αποτελεί το πιο σκληρό είδος πολιτικού λόγου. Γιατί αφενός μεταδίδει το μήνυμα που θέλει, έστω και ελαφρά κρυπτογραφημένο, αφετέρου ξευτιλίζει τους αντιπάλους. Με ενα σμπάρο δυο τρυγόνια. Ναι, υπάρχει πολιτική συνείδηση και ειδικά στο δικό μου group ειναι εμφανής στην περιγραφή του.

Blog ή group; Το facebook είναι ένας τόπος που μπορείς να "πουλήσεις" τον εαυτό σου, με την έννοια ότι μπορείς να παρουσιάσεις τις φωτογραφίες, τα πιστεύω, τις γνώσεις σου ώστε να τις δουν άλλοι φίλοι ή μελλοντικοί φιλοι, να διαφημίσεις δηλαδή το "είναι" σου και να κάνεις φίλους από αυτή τη διαδικασία. Πέρα από αυτά το facebook είναι ένα εργαλείο προπαγάνδας. Κάθε λογής αριστεροί, δεξιοί, φιλελεύθεροι, αναρχικοί, προσπαθούν να περάσουν τα μηνύματά τους. Και ο λογος που γίνεται αυτό είναι η λειτουργικότητα του fb. Καποιος μπορεί να φτιάξει ενα blog και να γράψει τις απόψεις του, όμως κάτι τέτοιο προαπαιτεί την ενεργητικότητα αυτού που θα το διαβάσει, πρέπει δηλάδή κάποιος πρώτα να επισκεφθεί το blog. Η διαφορά στο fb είναι ότι τα νέα έρχονται σε σένα, αντί να πας εσύ σε αυτά.

Χρήστες blog και fb βέβαια, φαίνεται να διώκονται το ίδιο: διάφορα έχουν ακουστεί για το φακέλωμα,οτι έχουν πουληθεί οι βάσεις δεδομένων στη CIA και τέτοια. Μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί και όχι, αλλά το φακέλωμα ειναι πιο απτό. Αξίζει να θυμηθούμε ότι πρόσφατα απολύθηκε Γενικός Γραμματέας επειδη στο fb έβριζε το ΠΑΣΟΚ. Σε ένα άρθρο που διάβαζα όταν κάποιος παραδίδει το βιογραφικό του για δουλειά, το πρώτο πράγμα που κάνουν οι εργοδότες είναι μια αναζήτηση στο fb για να δούνε το ποιόν του. Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, ποιο σοβαρό ακόμη και από την στοχοποίηση ατόμων που βρίσκονται σε ένα αναρχικό group από ακροδεξιούς και τούμπαλιν.

«Μπαίνω σε άσχετα groups για να μπερδέψω τη CIA» Dimi Doul

Το περιβόητο φακέλωμα του facebook απασχολεί –χωρίς να αποθαρρύνει- πολλούς από τους χρήστες του. Ο Ντίμι Ντουλ έφτιαξε ολόκληρο group για αυτό, δεν φαίνεται ωστόσο να ανησυχεί ιδιαίτερα στην πραγματικότητα: ότι μπορεί κάποιος να σε φακελώσει στο facebook αλλά και σχεδόν παντού, ναι το πιστεύω.Δεν χρειάζεται να είναι η CIA, μπορεί να είναι ο γείτονάς σου που έχει κάνει ψεύτικο προφίλ και σε παρακολουθεί. Από αυτά που γράφεις για σένα και από τα διάφορα ψυχολογικά τεστ, νοημοσύνης και προσωπικότητας που κυκλοφορούν στο fb, το φακέλωμα γίνεται πανεύκολα. Το να κάτσει όμως κάποιος και να φιλοσοφεί τα αμέτρητα εκατομμύρια προφίλ εκ των οποίων τα μισά είναι χαβαλετζίδικα και να βγάλει σοβαρό συμπέρασμα, δεν ξέρω αν έχει νόημα.. Από τη μία πιστεύω πως κάπου υπάρχει ένα όριο το οποίο δεν θα έπρεπε να το υπερβεί κανείς και από την άλλη πιστεύω πως από τη στιγμή που δεν είμαι ούτε τρομοκράτης, ούτε βιαστής, ούτε ληστής, δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. Αν μάλιστα κατάφερναν με το φακέλωμα να εντοπίσουν κακοποιούς δεν θα είχα πρόβλημα με αυτό, γιατί εν τέλη έτσι θα είμαι εγώ, οι φίλοι μου και γενικώς η κοινωνία μας πιο ασφαλής.Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση αλλά ίσως οι απόψεις μου είναι μοιρασμένες γιατί δεν ξέρω τι συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Ωστόσο, την μεγάλη απήχηση του γκρουπ μου την αποδίδω ακριβώς στο γεγονός ότι δυναμώνουν ολοένα οι φωνές αυτών που λένε ότι μας φακελώνουν οι πάντες, παντού και πάντα και από την άλλη επειδή σατυρίζει αυτόν τον πανικό, σπάζοντας λίγο τον πάγο. Είναι δηλαδή και λίγο χαβαλέ.


«Λακούβες στο Δήμο Μύρινας» Giannis Liroudias

Τα groups ίσως δεν μπορούν να αλλάξουν τον τόπο. Ή ίσως και να μπορούν. Τουλάχιστον, έναν τόπο μικρό, όπως την πρωτεύουσα ενός νησιού του βορειανατολικού Αιγαίου.

Το group του Γιάννη Λιρούδια «Λακούβες στο Δήμο Μύρινας» ξεκίνησε σχολιάζοντας το κακό οδόστρωμα και συνέχισε με έρευνες γύρω από την αδικαιολόγητη αύξηση των τιμών στα πρατήρια καυσίμων του νησιού. Τελικά κάποιος άκουσε.
Αυτό που με ώθησε να δημιουργήσω αυτό το group στο fb είναι η αγανάκτησή μου από την αδιαφορία κάποιων άλλων, υπεύθυνων και φυσικά ανεύθυνων να διοικήσουν τον τόπο μου που είναι ένα νησί με 17.000 κατοίκους. Φυσικά το group αυτό είναι για να δέχεται κυρίως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημότες και όχι τα δικά μου παράπονα προς τον δήμο.Τελικά, κατάφερα να κινήσω το ενδιαφέρον ή μάλλον καλύτερα να βάλω τέλος στην αδιαφορία των υπεύθυνων του δήμου. Μάλιστα, εχθές ενημερώθηκα ότι οι εργάτες του δήμου ξεκίνησαν την επισκευή κατεστραμμένων τμημάτων μέσα στην πόλη. Θέλω να πιστεύω πως αυτό είναι η αρχή της επίλυσης των προβλημάτων του νησιού. Ανεπίσημα έμαθα ότι ο δήμος Μύρινας και συγκεκριμένα ο δήμαρχος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας προκειμένου να συζητήσει για τα προβλήματα που αναφέρουμε στην ομάδα μας. Με αυτό το γεγονός χάρηκα ιδιαίτερα γιατί όπως καταλαβαίνετε κι εσείς, αποδεικνύεται πως δεν είναι όλα άδικος κόπος.
Είναι δηλαδή η εναλλακτική δημοσιογγραφία που έσωσε την κατάσταση; δεν έχω σπουδάσει δημοσιογραφία για να ξέρω τον ακριβή ορισμό αυτής της λέξης. Η δουλειά μου είναι να επισκευάζω και να συντηρώ ναυτιλιακές μηχανές. Δημοκρατία ίσον ελευθερία λόγου. Ελευθερία λόγου ίσον δημοσιογραφία; Αυτό δεν γνωρίζω να το απαντήσω.
Είναι επομένως η δύναμη του facebook: Το facebook είναι και ένας τρόπος διαμαρτυρίας. Μπορούμε να πούμε ότι είναι κάτι αντίστοιχο μιας πορείας (τόσες γίνονται στο σύνταγμα) και μάλιστα πολιτισμένης γιατί ούτε κεφάλια μας ανοίγουν ούτε δακρυγόνα μας ρίχνουν, δεν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα γκλομπ και τους αστυνομικούς, ή με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

«Ψέκασαν με χημικά στο πρόσωπο τον Μανώλη Γλέζο...ΝΤΡΟΠΗ», Thanasis Stilianopoulos

To group αυτό δημιουργήθηκε αμέσως μετά την δημοσιοποίσηση του συμβάντος που περιγράφει. Μέσα σε λίγες ώρες τα μέλη ήταν παραπάνω από χίλια και σήμερα είναι παραπάνω από πέντε χιλιάδες. Η δημιουργία του group ήταν «αντανακλαστική»! Μόλις είδα το περιστατικό στην TV, σκέφτηκα πώς θα μπορούσα να αντιδράσω άμεσα. Το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν η δημιουργία αυτού του group. Το group πλέον στηρίζει κινήσεις πολιτών που είναι υπέρ της απαγόρευσης χρήσης χημικών από την αστυνομία.
Μέσα σε λίγες ώρες από την δημιουργία του, ξεπέρασε τα 1.000 μέλη, την άλλη μέρα έφτασε τις 3.000, και αυτήν την στιγμή έχει περίπου 5.700 μέλη. Διαδόθηκε, χωρίς κάποια διαφήμιση, από στόμα σε στόμα… ή μάλλον από wall σε wall! Τι είναι ένα group; Ένας σχετικά ανέξοδος τρόπος για να δείξεις ότι σε ενδιαφέρει τι γίνεται στον κόσμο, ότι δεν είσαι άβουλος, ότι σε νοιάζει τουλάχιστον να δείξεις ότι υποστηρίζεις κάτι. Καλό αυτό, όμως τα group του facebook δεν αποτελούν ούτε κινήματα (όπως νομίζουν πολλοί), ούτε μπορούν να φέρουν κάποια ουσιαστική επανάσταση, από μόνα τους. Ο αγώνας, για το καθετί πρέπει να δοθεί και μέσα στην κοινωνία. Σίγουρα πλέον, το facebook είναι ένας τομέας ενημέρωσης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κινητοποίηση, όμως δεν είναι η ίδια η κινητοποίηση!
Και η στοχοποίση των ιδεών; το facebook, προφανώς είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος φακελώματος! Καλό είναι να έχουμε τα μάτια μας 14, όμως εφόσον υπάρχουν πράγματα για τα οποία βγαίνουμε στους δρόμους ή προσπαθούμε με άλλους τρόπους, γιατί να μην εκθέσουμε τον εαυτό μας και λίγο ηλεκτρονικά, γι’ αυτά, εφόσον είμαστε σίγουροι; Πάντως υπάρχουν πολλά νομικά κενά στην χρήση του facebook. Πριν το χρησιμοποιήσουμε καλό θα ήταν να ενημερωθούμε επαρκώς.

«Θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω πριγκίπισσα!»

Τα groups του facebook συνοψίζουν αυτό που κάνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δημιουργούν διόδους επικοινωνίας που δεν υπήρχαν πριν. Αν παλαιότερα ήταν το καφενείο και η πλατεία που φιλοξενούσαν την διάθεση του κόσμου για επικοινωνία, σήμερα το κάνουν τα νέα Μέσα. Φτάνει να μην ξεχαστεί εντελώς ότι οι πλατείες μένουν ακόμα στη θέση τους (αλλά μπορεί κάποια στιγμή να γίνουν πάρκινγκ)
Οι συνήθειες («έπαιζα και γω μπάλα στο σχολείο με κουτάκια»), οι επιθυμίες («θέλω να πλακώσω στο ξύλο την γραμματέα της σχολής»), τα κοινά ήθη («έχω και γω θείο που στις γιορτές λέει εγώ θα κάτσω με τη νεολαία»), το χιούμορ («δεν έχουμε στον ήλιο μπύρα»), η σάτιρα («βασίλης παλαιοκώστας vs. Michael Scofield»), η ανοησία («μαζέψτε αποδείξεις τριάντα χιλιάδων ευρώ με ένα κλικ») και ο σαρκασμός προς αυτή («το μόνο που μπορείς να κάνεις με ένα κλικ είναι ν’ακούσεις ένα τσικ»), η ενημέρωση («γκρουπ ακαδημαικών εκδηλώσεων και Συνεδρίων»), το θείο («Ορθοδοξία-Παράδεισος») και η αναζήτηση βοήθειας από τους γύρω («Βοηθήστε με να βρω τον Κανέλλο»), βρίσκονται σε μια ψηφιακή μικργραφία. Ναι, αντικατοπτρίζουν τις κοινωνικές τάσεις αλλά όχι με μαθηματική βεβαιότητα. Ο έξω κόσμος είναι πολύ μεγάλος για να χωρέσει σε ένα σέρβερ εκτός πια αν έρθει η μέρα που (μπορεί να μην υπάρχει δουλειά αλλά) όλοι θα έχουν μια σελίδα στο facebook. Άλλωστε, “if 65 million people join, God will bring back the dinosaurs”

ΑΣΥΛΟΥ ΑΝΑΔΡΟΜΗ (τελικό κείμενο για το εργαστήριο Διαδικτυακής Δημοσιογραφίας, Ζ' Εξαμήνου)

Το άσυλο ανήκει σε όλο τον λαό;

Η συζήτηση για το άσυλο ανοίγει κάθε φορά που τα κανάλια θα δείξουν επεισόδια γύρω και μέσα στους χώρους των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ανοίγει και σε καιρούς προεκλογικούς όταν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα θέματα της παιδείας. Ανοίγει όταν οι εποχές είναι τεταμένες, κι όταν ακόμα εμβληματικές προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου συστρατεύονται με τις συντηρητικές δυνάμεις, τασσόμενες ευθαρσώς κατά του ασύλου ή και σιωπώντας τελείως.
Η συζήτηση για το άσυλο φαίνεται να μην κλείνει ποτέ.

Στην ουσία το άσυλο είναι η απαγόρευση της επέμβασης δημόσιας δύναμης στο πανεπιστήμιο χωρίς την άδεια των πρυτανικών αρχών. Πρόκειται ωστόσο για έναν ορισμό που στερείται του παλμού των διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος αλλά και της παντοδυναμίας της πραγματικότητας που εμπεριέχει πολλά παραδείγματα καταπάτησής του,στα οποία αναφερόμαστε παρακάτω.

Ο θεσμός του ασύλου υπήρχε –άτυπα- στη Ελλάδα ήδη από τον 19ο αιώνα. Η καταπάτηση του από χωροφύλακες ήταν και η αιτία της πρώτης κατάληψης πανεπιστημιακού κτιρίου από (ένοπλους) φοιτητές, στα 1897. Αλλά ακόμα και αυτή η εθιμικού δικαίου ισχύ του έτυχε ενός περίπου σεβασμού –ή έστω ανοχής- από τα αυταρχικά καθεστώτα: η συζήτηση για το άσυλο περιστρεφόταν την εποχή πριν από την δικτατορία, γύρω από την επέκταση αυτού στους προαύλιους χώρους των πανεπιστημίων

Οι αγώνες κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου αποδεικνύουν την αδιαπραγμάτευτη αξία της θεσμοθέτησής του και οδηγούν στην νομοθετική κατοχύρωσή του το 1982 με το άρθρο 2 του Νόμου 1268/1982. Είχε προηγηθεί ωστόσο η απόρριψη της συνταγματικής κατοχύρωσης κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1975 και μέχρι σήμερα στο Σύνταγμα δεν γίνονται αναφορές στο θέμα του ασύλου.

Το 2007, ανάμεσα σε άλλα, η τότε Υπουργός Παιδείας, κ. Μαριέτα Γιαννάκου εισάγει μια «διευκρίνηση» στο νόμο περί ασύλου, περιορίζοντας τους χώρους τους οποίους καλύπτει "στους χώρους όπου γίνεται εκπαίδευση και έρευνα", αφήνοντας τον καθορισμό τους στην ευχέρεια των πανεπιστημιακών αρχών. Η δυνατότητα που δίνεται να τεθούν χώροι (πολιτικής) συνάθροισης των φοιτητών εκτός ασύλου, είναι προφανής.

Στην πρόσφατη Σύνοδο των Πρυτάνεων, στις 11 και 12 Δεκεμβρίου 2009, η νυν Υπ. Παιδείας, κ. Άννα Διαμαντοπούλου δήλωσε πως «δεν θα υπάρξει αλλαγή στο άσυλο» τονίζοντας όμως παράλληλα πως «πρέπει να καταγραφούν οι χώροι ασύλου που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια, να μην υπάρχουν κατειλημμένοι χώροι από ιδιώτες στα πανεπιστήμια, να λειτουργεί άμεσα πρυτανική εφημερία και τα ίδια τα πανεπιστήμια να επιλέξουν τους τρόπους περιφρούρησής τους, ώστε να εφαρμόζεται ο νόμος χωρίς παρεκτροπές».

Την ιστορία του ασύλου την γράφουν κυρίως οι περιπτώσεις άρσης του, που είναι πολλές για να εκληφθούν μονάχα ως "εξαιρέσεις" ενός ατιμώρητα παραβιασμένου κανόνα.
Συνοπτικά αναφερόμαστε σε μερικές από τις σημαντικότερες:

*Στις 11 Απριλίου του 1984, αστυνομικοί της ασφάλειας παραβιάζουν το άσυλο στη Νομική Κομοτηνής και συλλαμβάνουν φοιτητές με την κατηγορία της "αναγραφής συνθημάτων". Η σύγκλητος του ΔΠΘ ζητάει την πειθαρχική δίωξη των αστυνομικών.

* Η κατάληψη του Χημείου στις 18 Νοεμβρίου 1985 που ήταν επακόλουθο της δολοφονίας του Μιχάλη Καλτεζά από αστυνομικό, διαλύεται όταν τα ΜΑΤ εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο έχοντας άδεια από την "Επιτροπή Ασύλου" που αποτελούνταν από τον Πρύτανη, ένα μέλος ΔΕΠ και έναν φοιτητικό εκπρόσωπο.

*το Μάιο του 2005, αστυνομικοί μπαίνουν στο ΕΜΠ, ως συνοδεία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Χρ. Βερελή και Ευ. Βενιζέλου που ήταν καλεσμένοι σε παρουσίαση βιβλίου. Μετά από διαπληκτισμούς με αναρχικούς φοιτητές, ένας 28χρονος τραυματίζεται από αστυνομική σφαίρα ενώ γίνεται και ρίψη δακρυγόνων. Η Σύγκλητος καταδικάζει την παραβίαση του ασύλου, την οπλοχρησία και κάνει λόγο για "προκλητική επίδειξη αυταρχισμού"

Οι φωνές εκείνων που οραματίζονται την άρση του μοναδικού εχέγγυου για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, χάριν της διασφάλισης κάποιας άλλης μάλλον -αφού δεν πρόκειται για την ίδια- ελευθερίας δεν θα πάψουν να δυναμώνουν, αλλά θα είναι τουλάχιστον ανάλογες της δυναμικής των υπερασπιστών του ασύλου. Και υποθέτοντας πως οι μεν έχουν την αλήθεια της διαμεσολαβημένης πραγματικότητας της τιβι για να κατασκευάσουν τα επιχειρήματά τους (αφού οι βανδαλισμοί των πανεπιστημίων είναι το κυρίαρχο σημείο της επιχειρηματολογίας), οι δε έχουν την δική τους αλήθεια, γραμμένη συνθηματικά στους τοίχους των σχολών τους και το ίδιο το άσυλο να την προστατεύει. Και το διακύβευμα είναι το σημαντικότερο που έχουν για να το αφήσουν να χαθεί αμαχητί.

είναι μισητά τα κείμενα που δεν επιτρέπουν κανένα σχολιασμό. (όπως το αποκάτω)

Δηλαδή τώρα, αυτό το chrisochoidis-metanastes. blogspot πώς να το αφήσεις ασχολίαστο. Είναι η σημειολογία της ενδιάμεσης πάυλας που έχει όλο το ζουμί.
Σα να λέμε υπουργός-μετανάστες 1-0..

και δηλαδή τι εννοεί ΣΦΡΑΓΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ;;; να σε κάψω Γιάννη μου (Ραγκούση) να σ'αλειψω λάδι!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-το ρεπορτάζ (για το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ)

Παγκόσμια Ημέρα για Εναν στους Δέκα κατοίκους της Ελλάδας.

Πολλές οι εξαγγελίες των αρμόδιων Υπουργών στα θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για τους Μετανάστες, που αριθμούν διακόσια εκατομμύρια παγκοσμίως. Στη σύσταση μιας διυπουργικής ομάδας για την μετανάστευση, προχώρησαν τα Υπουργεία Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη και Υγείας, σε συνεργασία με οργανώσεις όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ο Συνήγορος του Πολίτη, οι Γιατροί του Κόσμου κ.α.

Στο επίκεντρο της σημερινής συνεδρίασης της εν λόγω επιτροπής ήταν η δημιουργία Κέντρων Καταγραφής και Διαχείρισης των μη νόμιμων μεταναστών, που στόχο θα έχουν να καταγράφουν, να υποβάλλουν σε ιατρικές εξετάσεις και να ταυτοποιούν τους μετανάστες που περνούν τα σύνορα και ανάλογα να προωθούν στην Ελλάδα τους ασυνόδευτους ανήλικους και τους αιτούντες άσυλο ενώ να απελαύνουν τους υπόλοιπους.

Στις δεσμέυσεις του Υπ. Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοίδη, συγκαταλέγεται επίσης και η νέα Υπηρεσία Ασύλου που θα λειτουργεί στο πλαίσιο των Κένρων Καταγραφής και Διαχείρισης, οι νέες υποδομές φιλοξενίας αλλά και ένα εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς που θα δίνεται στα Σώματα Ασφαλείας και θα αφορά ευάλωτες και μειονοτικές ομάδες και όσους υφίστανται διακρίσεις λόγω θρησκευτικής ή πολιτικής ιδιαιτερότητας. Για αναλυτικότερη πληροφόρηση σχετικά με τις υπουργικές δεσμεύσεις, οι πολίτες μπορούν να επισκέπτονται το chrisochoidis-metanastes.blogspot.com

Σε ανάλογες αποφάσεις, που θα τεθούν σε νομική ισχύ με το επόμενο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση, προχώρησε και ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης, υποσχόμενος ότι οι μετανάστες θα μπορούν να έχουν λόγο στην τοπική αυτοδιοίκηση, ψηφίζοντας από τις επόμενες δημοτικές εκλογές, τον Νοέμβριο του 2010. Κύρια όμως τόνισε πως λύση θα δοθεί και στο θέμα της ιθαγένειας των παιδιών των μεταναστών ενώ στόχος είναι η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. "Σφραγίζουμε τα σύνορα αλλά ανοίγουμε την καρδιά μας", είπε χαρακτηριστικά.

πηγές: http://www.ana-mpa.gr/

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ -το ρεπορτάζ (για το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ)

ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ Η ΣΥΝΟΔΟΣ

Χωρίς διάθεση για ανάληψη των ευθυνών τους και αποδοχή σκληρότερων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος παραμένουν λίγο πριν το τέλος της Συνόδου τα βιομηχανικά κράτη, παρ'όλο που είναι οι κύριοι υπαίτιοι για την κλιματική αλλάγή. Ήδη η Κίνα απέσυρε τις αρχικές δεσμεύσεις τις από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τόνισε ότι τα σκληρότερα μέτρα θα αποτελέσουν τροχοπέδη για την ανάπτυξή της.

Στο ίδιο κλίμα κινούνται και τα υπόλοιπα κράτη, παρά τις πιέσεις που δέχονται από τα αναπτυσσόμενα και παρά την τελευταία εξαγγελία του γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν: "ο χρόνος μας τελείωνει (...) θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο μιας κακής συμφωνίας, είτε με την ανυπαρξία οποιασδήποτε συμφωνίας". Κι όλα αυτά στην τελευταία ευκαιρία της παγκόσμιας κοινότητας να μετριάσει το περιβαλλοντικό πρόβλημα, καθώς οι επιστήμονες υπενθυμίζουν πως διανύουμε την πιο θερμή δεκαετία που έχει ποτέ καταγραφεί.

Οι ηγέτες του Αφρικανικού μπλοκ με επικεφαλής τον πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Meles Zewani, ζητούν από τα φτωχότερα κράτη να κάνουν συμβιβασμούς και από τα αναπτυγμένα την δημιουργία ταμείου ενίσχυσης των αναπτυσσόμενων κρατών για την επίτευξη της πράσινης ανάπτυξης. Κι ενώ οι διαδικασίες αποδεικνύονται αναποτελεσματικές, τέσσερις χιλιάδες διαδηλωτές συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις στο Bella Center όπου διεξάγεται η Σύνοδος, διαμαρτυρόμενοι για την απουσία δραστικών αποφάσεων. Οι διαδηλωτές απωθήθηκαν από την αστυνομία με (φιλικά προς το περιβάλλον;)δακρυγόνα και οι συλλήψεις έφτασαν σήμερα τις 100.

πηγές econews.gr, guardian.co.uk, express.gr, kathimerini.gr, naftemporiki.gr

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ- η είδηση (για το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ)

Με ασάφειες και χωρίς διάθεση για συναίνεση και λήψη γεναίων αποφάσεων από τη μεριά των ανεπτυγμένων κρατών οδεύει προς το τέλος των εργασιών της η Σύνοδος της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή, ενώ η αντικατάσταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο από μια ισχυρότερη και δεσμευτική συμφωνία από όλους φαίνεται αδύνατο να παρθεί όσο τα βιομηχανικά κράτη επιζητούν την ανάπτυξη με οποιοδήποτε κόστος.

πηγές econews.gr, kathimerini.gr

MERES VELGIOU

suggnomi gia ta greeklish alla o upologistis sto lobby tou the white hotel opou kathomai den exei ellinikous xaraktires.

liges meres makria apo tin agapimeni athina, me tis files apo to panepistimio, thimizei kati apo pentaimeri kai xronia alla. 

Paraxenes Vrixelles.  Apo ti mia to stivaro prosopeio ton europaikon thesmon kai apo tin alli xalogela agnoston sto dromo, kokkina se grizo fonto.

Den boro na fero tin poli sto mialo mou an kliso ta matia alla boro na thimitho dio tria pragmata pou ematha gia ti zoi se dio tris meres, me sxedon mideniko kostos.

Den ine auto to pragmatiko mou imerologio gia na ta aradiaso edo kai leo episis na kratiso oli ti sofia gia parti mou.

tha grapso mono, erotas i tipota, den ine diko mou, aniki se portes toualeton ton exarhion alla tha borouse kapios na to dei grameno kai se kapia gonia ton vrixellon, kai auto tha itane diko mou.

 Erotas gia osa tipota vgenoun apo mesa mas, kapote san igra episfragismata agaliasmenon somaton, kapote san dakria, kamia fora kai ta dio mazi.

 Erotas gia tin anakoufisi tis diatipomenis skepsis, gia ta palia kai gia ekeina pou perimenoun allou eno den tha eprepe na afinonte na perimenoun katholou.

 Erotas ke gia ola t alla pou kinounte trigiro kai pou ton erota ton krivoun vathitera i ton iponooun kai pou otan dakrisis ligo esto, ta vlepis gia ora thola.

Allo tipota.