μ αυτά και μ αυτά δεν μπόρεσα να γράψω.
δεν έχω να πω κάτι που δεν έχει ήδη ειπωθεί μεταξύ άλλων.
και έπειτα, εγώ γράφω ένα, σβήνω χίλια.
χαριτωμένες παπαρίτσες, κατακόκκινες παπαρουνίτσες, ένα πλαστικό και πρόστυχο δεντρο στο σύνταγμα και χριστούγεννα κίτρινα, κόκκινα, πράσινα φωτάκια γύρω από τέντες.
αυτή ήταν όλη η έμνευση μου για το 8.

Υ.Γ.δεν ξέρω αν αυτό εκεί έξω είναι εξέγερση αλλά πάντως δεν είναι το εορταστικό πρόγραμμα του Δήμου.
αυτά τα χριστούγεννα θα είναι τα αγαπημένα μου. θα κατεβαίνω στο κέντρο, θα πίνω τα δακρυγόνα μου και θα εκπνέω με ανακούφιση.
τους κουκουλοφόρους τους προτιμώ από τους κουκουλοΦΛώρους, για την αισθητική και το εκλεπτυσμένο γούστο τους.

οι άσχημες πόλεις όμορφα καίγονται, αλλά αυτή δεν είναι μια άσχημη πόλη.
περιμένω να τρανέψει, ίσως μαζί να καεί και το -ακόμα πιο κακόγουστο- δέντρο αλλά θα είναι όλοι οι άνθρωποι σώοι.
αχ να 'ναι κάθε μέρα τ'αγιαννιού!