ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ 14.
το χρονικό

είναι 4.15 και από τα ερτζιανά ακούω την μετάδοση του Πανεκπαιδευτικού Συλλαλητηρίου. Γράφω εδώ και παράλληλα ακούω, θα γράψω για τον Τεμπονέρα, που ζει και για τη μαζικότητα της σημερινής συγκέντρωσης. Γράφω κι ακούω και ξαφνικά οι φωνές του κόσμου δυναμώνουν και οι δημοσιογράφοι είναι έτοιμοι να εκραγούν. Μεταφέρω ότι ακούω στο ραδιόφωνο, τη στιγμή που τα ακούω, σήμερα έμεινα σπίτι για να διαβάσω, ενώ

..στην Ασκληπιού χτυπάνε δμοσογράφους, δικηγόρους και πολίτες, η ρίψη χημικών είναι ακατάπαυστη, οι διμοιρίες των ΜΑΤ έχουν αποκλείσει τις οδούς Ασκληπιού και Σόλωνος, πάει εκπρόσωπος του δικηγορικού συλλόγου, ο κόσμος κάνει αλυσίδες για να μην συλλάβουν τα παιδιά και όσους βρίσκονται μέσα σε πολυκατοικία στην Ασκληπιού 14, εκκλήσεις για εισαγγελέα, ας έρθει κάποιος, Οι δημοσιογράφοι φωνάζουν αφήστε τους, οι συλλήψεις αρχίζουν, τραβολογάνε μια ηλικιωμένη κυρία, συλλαμβάνουν ανθρώπους που δείχνουν δικηγορική ταυτότητα, η φωνή του δημοσιογράφου τι κάνετε ρε παιδιά, μια κυρία με άσπρα μαλλιά πεσμένη στο έδαφος , κόσμος πολύς μέσα στις κλούβες, κι όλα αυτά παρουσία των δημοσιογράφων, κάμερες και μικρόφωνα ανοιχτά, σπάνε τις αλυσίδες, ένας εισαγγελέας να παρέμβει αμέσως στην Ασκληπιού 14, κρατήστε με στον Αέρα φωνάζει ο ρεπόρτερ, χτυπάνε γριές γυναίκες, χτυπάνε ασύστολα, μια κυρία στο έδαφος, η κλούβα έχει γεμίσει, από τον ασύρματο ακούστηκε πρέπει να γίνουν συλλήψεις, όσα γίνονται δεν έχουν ξανασυμβεί, δεν αφήνουν τους γιατρούς να μεταφέρουν έξω τους τραυματίες, 70 με 80 άτομα μέσα στην πολυκατοικία, 80-90 αστυνομικοί, αποκλεισμένη η Σκουφά και η Σόλωνος, ακούγεται σαν πολεμική ανταπόκριση, ήταν σαφής η κίνηση της αστυνομίας λένε οι ρεπόρτερ, έχουν αποκλείσει όλο το οικοδομικό συγκρότημα και όποιον βρεθεί μπροστά τον συλλαμβάνουν, η τηλεόραση δεν δείχνει τίποτα, παρ' όλο που υπάρχουν παντού κάμερες, περίπου 20 συλληφθέντες μέσα στην κλούβα, συνδικαλιστές δικηγόροι ανάμεσα, εγκλωβισμένοι όλοι όσοι βρίσκονται στην περιοχή, αστυνομικός με κουκούλα κατεβαίνει από την κλούβα, τώρα γίνεαι συμπλοκή στη Σκουφά, τώρα γίνεται καθιστική διαμαρτυρία, κάποιος με γεμάτα αίματα χέρια, πέφτουν δακρυγόνα, χτυπούν όποιον βρίσκουν μπροστά τους αυτή τη στιγμή, ο ρεπόρτερ αρνείται να πιστέψει ότι όλα αυτά γίνονται κατόπιν εντολών της ηγεσίας της αστυνομίας, μια κυρία μέσα από την κλούβα, τηλεφωνεί στο σταθμό, μιλάει στο ράδιο, "έχουν μαζέψει όλη τη νομική βοήθεια, εγώ δεν είμαι δικηγόρος είχα κάτσει μαζί τους στην αλυσίδα, δεν με δείρανε γιατί είμαι πενήντα χρονών γυναίκα", με συνοδεία γιατρών μια κοπέλα έφυγε από την πολυκατοικία, τώρα χτυπούν δημοσιογράφους, δημοσιογράφος του ΑΝΤΊ χτυπημένος, δακρυγόνα πάνω στους γιατρούς, θέλουν να την πάνε στην Κεντρική Κλινική Αθηνών που είναι λίγο πιο πάνω, πέσαν χημικά, δύο ομάδες αστυνομικών η μία έχει αποκλείσει τη Ναυαρίνου, χτυπάνε φωτογράφο τώρα δύο αστυνομικοί, είναι στο έδαφος δεν μπορεί να περπατήσει, τον μεταφέρουν στην Κεντρική Κλινική Αθηνών, ο κόσμος φεύγει από εκεί και προσπαθεί να σπάσει τον κλοιό αστυνομικών στη Σόλωνος, μόλις δόθηκε η εντολή για αποχώρηση, μεταφέρονται οι διμοιρίες στην Ακαδημίας, ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, δεν τους αφήνουν να βγουν, φεύγουν ή είναι παγίδα για να επιστρέψουν και να κάνουν συλλήψεις, δακρυγόνα πριν στην είσοδο της πολυκατοικίας, μόλις τώρα βγήκαν όλοι από την πολυκατοικία, οι άνθρωποι από την κλινική δίνουν ορούς, γάζες και μπεταντίν δίνονται από τους νοσοκόμους, Σόλωνος και Ακαδημίας τα ΜΑΤ, εικόνες που δεν τιμούν τη δημοκρατία λέει ο ρεπόρτερ, δεν υπήρχε λόγος για τις συλλήψεις, ήταν άνθρωποι σε αλυσίδες που ήθελαν να αποτρέψουν την αστυνομία να μπει στην πολυκατοικία, ο κόσμος προχωρά προς Εξάρχεια,

Αργότερα, υπάρχει πορεία προς τη ΓΑΔΑ, δίνονται τα ονόματα των 14 προσαχθέντων δικηγόρων, μιλάει η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ, "επρόκειτο για την ομάδα νομικής βοήθειας, παρατηρητές δικηγόρους, μέλη του δικηγορικού συλλόγου, λέει ακόμα για τη ρίψη δακρυγόνων από απόσταση είκοσι πόντων στα πρόσωπα των διαδηλωτών που πραγματοποιούσαν καθιστική διαμαρτυρία". Ακούω στις 5.28 πως έξω από τη ΓΑΔΑ χτυπούν δικηγόρους,

Κι όλα αυτά αμέσως μετά τον περίφημο ανασχηματισμό. Ήθελα σήμερα να πω για την, σαν χθες, δολοφονία του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα. Μια δολοφονία τραγικά επίκαιρη, αλλά ποια δολοφονία με τέτοιες πολιτικές προεκτάσεις, δεν είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρη από ποτέ?

Τα γεγονότα πια δεν μιλάνε από μόνα τους, όχι γιατί δεν μπορούν μα γιατί δεν τα αφήνουν. Είναι η εποχή που μιλάει η τηλεόραση, το μοντάζ και τα πλάνα αρχείου. Την ειρηνική από μεριάς διαδηλωτών και μαζικότατη πορεία δεν πρόβαλε κανένας. Και παρ' όλο που στην Ασκληπιού, την ώρα της παράκρουσης των αστυνομικών δυνάμεων, βρίσκονταν πολλοί άνθρωποι του Τύπου, ακόμα στην τηλεόραση δεν έδειξαν τίποτα. Μόνο πετροπόλεμους μεταξύ αστυνομικών και των αγαπημένων παιδιών της τιβί, των κουκουλοφόρων. Αναμένουμε τις ειδήσεις των 8.

Και επιστρέφοντας στην αρχική μου πρόθεση να πούμε σήμερα, μεταξύ άλλων, για πολιτικές δολοφονίες και την (πολιτική) σημασία τους, ο νους μου πάει στον Τουπάκ Κατάρι, μερικούς αιώνες πίσω, σε 'κείνη την τελευταία του κουβέντα, πράξη αντίστασης, στους Ισπανούς αποικιοκράτες, λίγο πριν τον σκοτώσουν, λίγο πριν περάσει (με έναν καθόλου μεταφυσικό τρόπο) στην αιωνιότητα : "θα επιστρέψω και θα είμαι εκατομμύρια".


(πηγές, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί Στο Κόκκινο 105,5 και City 99,5)